Depersonalizacja

Daniel · Wysłany: Czw 0:06, 10 Mar 2011 Temat postu:

Bua Ty cos pisalas o szpitalu w Rybniku. Jestes gdzies z okolicy ?

Loug · Wysłany: Czw 17:55, 10 Mar 2011 Temat postu:

Derealizacja mija i bez względu na wszystko należy się nie poddawać!

bua18 · Wysłany: Czw 18:28, 10 Mar 2011 Temat postu:

moze pora zwiekszyc dawke? pierwszy raz slysze zeby przepisywali 25 mg zazwyczaj na start idzie 50 . ja biore teraz 50 , w zeszslym roku doszlam nawet do 100 Very Happy

pierwsze kilka dni to jakas tragedia, teraz mam śmiechawke. u mnie mania sie utrzymuje przez 2 tygodnie, a potem znowu dupa. ale moze zobacze jak bedzie tym razem.

Loug · Wysłany: Pią 16:49, 11 Mar 2011 Temat postu:

Chyba, że ktoś jeszcze nie był u psychiatry i leczy się na własną rękę dawką 25mg. Nie zaszkodziło mi to, czułem się ok, ale równowagę trzeba osiągnąć bez leków;> Rolling Eyes

Przy okazji jakbym wszamał 50mg to bym pompki bez rąk robił i chodził po ścianach, a gęba by mi się nie zamykała, bo tak bym miał gadane Wink

bua18 · Wysłany: Pią 18:50, 11 Mar 2011 Temat postu:

nu nu nu nieładnie..
skad masz tropy?
wiesz ze kuracji nie mozna przerywać? minimalny okres leczenia to pol roku.
starczy czy tabsów?

addd · Wysłany: Pią 21:11, 11 Mar 2011 Temat postu:

To nieźle na Ciebie to działa. Nie pomyliłeś się przypadkiem z nazwą tego leku? Może bierzesz Adderall Razz

, swoją drogą wie ktoś na co go przypisują, czy można go dostać na depresję (o Adderallu mówię oczywiście Very Happy

)?

123698745 · Wysłany: Sob 9:30, 12 Mar 2011 Temat postu:

jak sie czujecie po tych lekach, co one dają konkretnego jakie zmiany wywieraja?

bua18 · Wysłany: Sob 12:36, 12 Mar 2011 Temat postu:

ja sie czuje nawet realnie w porownaniu z ostatnimi 1.5 roku ;/ chcoiaz wiem ze to dlugo nie potrwa(org sie przyzywczai do leków i dupa, znowu szklanka 100%), no i do normalności to ho ho temu dużo brakuje. leki sprawiają że mi sie chce , oddychać funkcjonować żyć z tym gównem.
nacpana lekami czuje sie bardziej sobą niz bez. mam iwecej energii zeby cokolwiek robić.. nawet mimo tej senności.
Pamietam jak pierwszy raz zapodałam, bo wielu miesiacach zycia bez leków, nerwówka, depresja koszmar. I ten spokój ktory poczułam, to zrelaksowanie! to bylo boskie, dawno sie tak nie czułam, w sumie nigdy. bo ja nie potrafie rozladowywać stresu w ktorym zyje na codzien, leki to za mnie robią ;/
mam zamiar to żreć do konca zycia, pierdole. skoro mam miec dd, to na trzezwo tego nie przyjme, najwzyej mi watrabe rozpierdoli Smile

Daniel · Wysłany: Sob 13:41, 12 Mar 2011 Temat postu:

Bua rozumiem Twoja desperacje i to, ze juz poprostu nie masz sily z tym walczyc, ale nie mozna w ten sposob do tego podchodzic Wink

...

123698745 · Wysłany: Sob 13:41, 12 Mar 2011 Temat postu:

dużo ludzi żyje jakoś bez leków, zresztą lekarstwa powinny leczyć w jakimś okresie, a nie być brane jak witaminki. bua, nie przesadzaj

bua18 · Wysłany: Sob 15:48, 12 Mar 2011 Temat postu:

Daniel nie rozumiesz. Masz dd od niedawna ja juz dwa lata. osiuagnelam szczyt desperacji i nie mam ochoty zyc w ciaglej dystymii z powodu dd.
i nie traktuje tropów jako witaminki Smile

biore zgodnie z zaleceniami lekarza.

Daniel · Wysłany: Sob 16:27, 12 Mar 2011 Temat postu:

Bua rozumiem i to bardzo dobrze. Mam dd 1.5 roku i dopiero miesiac temu dowiedzialem sie, ze jest do dd.Przez ponad rok zylem w niewiedzy co sie ze mna dzieje. Mialem przerozne badania i nikt mi nie umial pomoc. Mialem rozne dziwne mysli samobojcze, bo juz nie dawalem rady.Uwierz mi, ze rozumiem Wink

Jakobs · Wysłany: Sob 17:00, 12 Mar 2011 Temat postu:

Mnie leki dały to że nie mam lęków a jeśli jakiś się pojawi to jest on tak stłumiony że go wcale nie odczuwam. No i nerwica poszła w zapomnienie jak na razie. A poza tym śpię normalnie, jem w miarę normalnie. Do szkoły jeszcze się nie nadaję ale myślę że kiedyś wrócę...

Daniel · Wysłany: Sob 17:42, 12 Mar 2011 Temat postu:

Jackobs Ty z jakiej szkoly zrezygnowales przez dd ?.Ja musialem poki co wstrzymac sie ze studiami..

Jakobs · Wysłany: Nie 23:57, 13 Mar 2011 Temat postu:

Niestety ale z liceum. Myślę że od nowego roku mi się uda wrócić jednakże nie do końca nie jestem pewien.