Depersonalizacja

stokrotka

Piszę na forum po raz pierwszy bo jestem przerażona tym co się ze mną dzieje. Derealizacja towarzyszy mi od dawna, czasem jest lepiej czasem gorzej, można powiedziec ze przyzwyczaiłam sie juz do tego. Ale ostatnio zaczęło dziać się cos dziwnego. Boję się patrzeć w lustro, zaczynam sie zastanawaic czy to jestem ja, jakie to dziwne ze ta postac w lustrze, to skupisko tkanek myśli i czuje, zastanawiam sie czy to na pewno jestem ja. Często jest tak że od razu po przebudzeniu 'przypominam' sobie że zyje, ze to znowu ja, to nakreca silny lęk, do tego stopnia ze nie jestem w stanie wyjsc z łózka. Zamykam oczy i staram sie zapomniec o tym że zyje. Nie wiem czemu tak mi źle we własnej skórze. Moje życie ostatnio to ciągłe 'uciekanie' przed sobą. Jestem przerazona. Boje sie ze cos sobie zrobie. Wiem jak dziwacznie to wszystko brzmi, ja już chyba zwariowałam do reszty:( Mam do Was pytanie, czy ktoś miał coś podobnego?

Jamjest

Jeśli masz derealizacje to najbardziej oczuwasz nie otoczenie - a samą siebie.To sprawia, że zaczynasz się zastanawiać nad sobą.Sygnały z zewnątrz sa przytłumione, więc odbieranie bodźców od siebie samej jest naturalną rzeczą. Najtrudniej oczywiscie zapomnieć o tym wszystkim.Ja też jak sie budzę - od razu mam myśl o derealizacji itp... jednak słuchając opinii ludzi, który z tego wyszli wiem, że nalezy to zingnorować i po prostu zyć.Ty się niezmieniłaś - jesteś takim samym ,,skupiskiem tkanek'' jak 10 lat temu Smile

Czas przestac sie nakręcać niepotrzebnie.Poza tym ostatnio podobno nasze myśli mają o wiele większy i coraz większy wpływ na nas i nasze otoczenie - dlatego wykrzystajmy to.To oczywiście podejście od strony ezoterycznej.Pozdrowionka

stokrotka

Też tak macie że w czasie derealizacji światło wydaje wam się tak jakby bardziej natężone, rażące, wszystko sie staje coraz jasniejesze? ostatnio robi mi sie tak coraz częsciej, zawsze łączy sie to z ogromnym lękiem, zwykle mam wrażenie że zaraz zemdleje albo zwariuje:/

sledz.elo

uczucie ze sie zwariuje mialem i miewam ale juz bardzo zadko ;p Pozostalo DD...

Mam ostatnio tak ze nie moge jakos dlugo utrzymac glowy w normalnej pozycji bo mnie zaczynaja bolec miesnie szyi i musze je pomasowac, rozciagnac. Na poczatku balem sie ze zaczynam wariowac i glowa mi opadnie i bede tak chodzil jak jakis neptyk ale to jest chyba ze zmeczenia ;p Od wczoraj biore Xetanol, polowke mam brac przez pierwsze pare dni a potem calłą (20mg). Mam nadzieje ze po miesiacu odczuje jakas poprawe Smile

Trzymajcie sie bo to przejdzie tylko potrzeba troche czasu i checi ! :p

Lennon

witam

czy macie taki dziwny objaw jak ciągłe zastanawianie się dlaczego "ja" to właśnie "ja", z takim i takim nazwiskiem? ;p w d/d wydaje mi się że naturalne jest bycie ponad tym wszystkim, bycie bez osobowym obserwatorem... straszne to :/

czasem właściwie nie czuję własnego ciała, a ostatnio mam uczucie że całe jest odrętwiałe... przy tym nie jestem w stanie choćby grać w piłkę, co wiąże się z brakiem poczucia własnego ciała... macie takie coś? ;p

pozdrawiam... peace

namnlavs

mamy.
ja nie czuje np ze sie jakkolwiek nazywam. juz bardziej utozsamiam sie chyba z moimi netowymi pseudonimami, jezeli z czyms, niz tym co stoi w moim dowodzie.

co co mojego ciala, juz mi wlasciwie zobojetnialo. nie przeszkadza mi tak bardzo jak kiedys. ale nadal kiedy np patrze w lustro czuje oddzielenie, wrazenie patrzenia na druga osobe. w najlepszym przypadku moge powiedziec jej dzien dobry :p

Lennon

a więc raźniej mi Razz

jak długo masz d/d?

namnlavs

jak dlugo?
powiedzmy to w ten sposob, ze nie pamietam, ze kiedykolwiek tego nie mialam ;)

Lennon

co... od urodzenia? Razz

namnlavs

nie wiem kiedy sie to tak na dobre zaczelo, ale juz jako dziecko bylam zaburzona: natrectwa, silny lęk, brak normalnego kontaktu z innymi dziecmi, napady histerii. to wlasnie podczas jednego z nich po raz pierwszy poczulam to oddzielenie od siebie samej.
pamietam tez ze jak mialo sie zdarzyc cos przyjemnego, kiedy na cos czekalam, nie wierzylam nigdy ze to naprawde sie stanie, tylko ze to sen jakis i ta rzecz nigdy sie nie zdarzy bo sie obudze. a potem kiedy mimo moich schiz ta rzecz sie realizowala nie potrafilam sie nia cieszyc, stalam z boku.

pisalam juz zreszta o tych rzeczach na gdzies forum juz.

Lennon

bezpośrednio po paleniu marijuany owego fatalnego dnia miałem coś jak OOBE, czyli złudzenie że świadomość opuściła moje ciało. Tak właściwie mam do dziś, w większym bądź mniejszym stopniu. Wydaje mi się że jestem gdzieś obok swego ciała, że obserwuje jedynie siebie. I może to jest odpowiedź... dlatego nie czuję swego ciała, dlatego nie czuję tożsamości... co o tym sądzicie? również macie/mieliście takie objawy?

to chyba przeraża mnie najbardziej... :/ do tego jeszcze cała otoczka jaką tradycja owinęła OOBE - śmierć i "odlot duszy"... teraz trudno odrzucić to wszystko siłą racjonalizmu. peace!

PG

Czesc Wam,
chcialam spytac o debilne mysli, juz ich mialam bardzo duzo i jakos zawsze w koncu przechodza, z reszta juz na wiele spraw sie uodpornilam, chodze na terapie i jest lepiej, ale ostatnio mam znowu troche problemow i leki czasem sie pojawiaja, tym razem gnebi mnie jedna mysl .opowiem Wam jak idiotyczna: Jem sobie ostatnio ciasto i mysle :jakie to dziwne ze czlowiek musi wrzucac do siebie tyle roznych pokarmow, wszystko lyka i wszystko idzie do zlodka, nagle mysle sobie Surprised

boze nad czym ja sie zastanawiam, a jak te mysli spowoduja ze nie bede mogla jesc skoro jedzenie wydaje mi sie dziwne i tu pojawia sie LĘK. Tak mniej wiecej wyglada mechanizm tych cholernych dziwnych mysli, cos sobie ubzduram a potem sie tego wystrasze i ciagle o tym mysle.Czy u Was działa to podobnie czy tematyka tez jest tak absurdalne i najnormalniejsze sprawy nagle stają się problematyczne i dziwne?? Pozdrawiam wszystkich:)

olunia155

e np. jak to jest że ja rozmawiam Razz

jak to jest, że to moja ręka.
np. jak to jest że np. jest Bóg, niebo bla bla bla.
jaki sens ma życie .
itp.
ostatnio jednak mam że ktoś za mną łazi, jakiś duch znaczy mam takie wrażenie a wiem że to absurdalne jak cholera.

stokrotka

'Czy u Was działa to podobnie czy tematyka tez jest tak absurdalne i najnormalniejsze sprawy nagle stają się problematyczne i dziwne??'

Tak. Jedzenie też wydawało mi się tak dziwne, że aż przerażające. Jednak zwykle zamykałam oczy i na siłę jadłam dalej, bo wiedziałam, że jeśli raz przestanę jeść dlatego, że wydaje mi się to tak dziwne, to sytuacja taka powtórzy się wiele razy. Jeśli chodzi o inne normalne sprawy to ostatnio mój lęk wzrasta gdy patrzę na innych ludzi i myślę sobie że oni też mają zdolność myślenia, że mają w sobie duchowy pierwiastek, wydaje mi się to dziwne że każdy jest inny, że różnimy się od siebie nie tylko pod względem fizycznym ale też psychicznym. Niby taka banalna sprawa, a wywołuje u mnie lęk, który potrafi rozłożyć na łopatki. Miał ktoś z Was coś podobnego?

Fear · Wysłany: Sob 19:25, 14 Mar 2009 Temat postu:

-Derealizacja
-Depersonalizacja, ale wydaje mi się że "podklejona" pod derealizację
-Trudności w zasypianiu
-Rosnąca obojętność
-Anhedonia [wybaczcie że ignoruję zasady netykiety i takie tam, ale CHUJ CI W DUPĘ TY TKWIĄCA W MOIM UMYŚLE PIERDOLONA SUKO ODBIERAJĄCA MI MOJE JEBANE ŻYCIE I JEDYNE JEGO PIERDOLONE MINUTY KTÓRE MAJĄ JAKIEKOLWIEK JEBANE ZNACZENIE!]
-Brak apetytu
-Wpieniające obniżenie sprawności intelektualnej
-Pamięć robi sobie wolne
-Odcięcie od wspomnień, nawet chwil które były sobie kilka sekund temu. Nie widzę żadnej różnicy między nimi a wyobrażeniami. To boli.
-Ponoć mam depresję kliniczną. Objawy powyższe by się zgadzały

Leczenie sobie zacząć próbuję, ale chęci nawet na nie nie mam. Coraz bardziej chcę po prostu gdzieś usiąśc, w pizdu daleko od siebie i od życia i zdechnąć xD