Depersonalizacja

Max

Mam 17 lat. I od nie pamiętam kiedy mam d/d.
Zaczęłem palić jakieś 3 lata temu i 'wydaje mi się', że to się zaczęło od rzucania palenia - przynajmniej tego byłem kiedyś przekonany.
Potem pojawiały mi się inne powody takie jak samotność, niezdrowe odrzywianie, 'słuchanie muzyki przez słuchawki' - to naprawde głupie.
Mniej więcej załapałem przyczyny d/d na forum, ale jakos mam tak, że musze mieć jakieś logiczniejsze wytłumaczenie (na podłożu fizjologicznym).
W moim przypadku d/d wygląda tak:
- Czuje się jakbym spał na jawie
- Trudność w utrzymaniu kontaktu wzrokowego z kimkolwiek (zawsze odwracam wzrok)
- Mam trudności ze sklejaniem zdań w całość
- Brak chęci do życia połączony z myślami samobójczymi
- Uczucie samotności
- I jestem strasznie otępiony co jest zależne od nasilenia 'tego czegoś'
Pewnie znalazłoby się więcej przykładów.
Czytając wasze posty widziałem sposoby na wyzdrowienie takie jak:
Wizyta u psychologa/psychiatry, uprawianie sportu i dużo snu. Wiem tylko tyle że sen nie działa. Ale miałby ktoś może namiary na jkiegoś psychiatre/psychologa w Glasgow?
Pozdrawiam

grzesiek 123

Jak na mój gust to masz lekką depresję z elementami fobii społecznej (odwracanie wzroku, trudności z formułowaniem zdań). Te stany nerwicowo-depresyjne mogły się faktycznie zacząć od rzucenia palenia, kiedy organizmowi zabrakło relaksującej nikotyny. Biorąc pod uwagę Twój wiek, to dolegliwości mogą być z nim związane, dlatego polecam wizytę u psychologa bo na razie psychiatra chyba nie jest chyba potrzebny (chyba, że psycholog zaleci branie leków, wtedy trzeba do psychiatry). No i jak zwykle dużo sportu (ale to wymaga wyrzeczeń i chyba niewiele osób z tego forum doświadczyło zbawiennego działania regularnych ćwiczeń hehe, leniuchyyy). Pozdrówki!

Max

A czy jest możliwe, że d/d było przyczyną powstania u mnie tej fobii?
Po przeczytaniu o fobi społecznej stwierdzam, że rzeczywiście ją mam...
I zauwazyłem też, że gdy d/d się nasila to fobia staje się olbrzymia.

grzesiek 123

Myślę, że fobia jest wynikiem nerwicy/depresji. Ja też miałem duże objawy fobii, ale to tylko w depresji. Bałem sie nawet rozmawiać na gg bo myślałem, że głupoty wypisuje i ktoś zauważy, że coś ze mną nie tak. Tak naprawdę znajomi zauważyli tylko to, że unikam spotkań towarzyskich i mniej mówię (miałem wrażenie że gadam od rzeczy i sie zacinałem ze względu na wątpliwości czy mówię z sensem). Ja w tym czasie byłem strasznie załamany i skupiony na swoich przerażających objawach d/d, siedziałem w domu i bałem się wychodzić, poprostu masakra. Polecam sport, który mi najbardziej pomógł i wizytę u psychologa/psychiatry. Leki radzę stosować tylko jak będzie bardzo źle. Pozdrawiam i życzę zdrowia!

Max

Dzięki za pomoc Grzesiek Wink

Pozdrawiam