Depersonalizacja

Magda

blue , ze wszystkim sobie sama radze ale na lęki nie wynalazłam swojego lekarstwa ..

BlueEyedDevil87

dla mnie to praca byla zajeciem dzieki ktoremu zapimnalem na chwile o dd i lękach, wiadomo ze na poczatku bylo do kitu, nie bylem solidny, wolny i ogolnie do dupy z takim pracownikiem, czasem specjalnie nie przychodzilem bo mialem dosc ludzi z tyrki i balem sie ze nie podolam zadaniu...po czasie zaczolem byc niezly w tym co robie, powiem wiecej bylem lepszy niz doswiadczeni wymiatacze Laughing

no i zaczolem wspolpracowac z fajnym gosciem, otwarty typ z poczuciem humoru nie dawal mi sie nudzic a czasem dopuscic do kaca he he, to mnie motywowalo i dawalo spokój umyslu mimo ze czasem mysalem ze ja jestem swiatem a swiat to ja i ze czeka na mnie kaftan w pokoju bez klamek Twisted Evil

kiedy przestalem odczuwac strach to bylo juz z górki, druga szansa i nowe zycie. poza tym to kilka chwil racjonalnego i spokojnego myslenia na dzien , pokaze droge twojej podswaidmosci jak sobie radzic z lekiem. moze spróbuj treningu autogennego schultza. pomaga sie zrelaksowac i zapomniec o lękach. [link widoczny dla zalogowanych] co dzien a bedzie ok.

olunia155

zjebałam matmę, moge nie zdać nawet.

usłyszalam przez telefon jak mama rozmawia z babcią że jaki wstyd, pieniadze wyrzucone w błoto.
że wszyscy w szkole się dowiedza bo ona tam kiedys pracowała i że jaki wstyd

w ogóle to czuję się jak ostatnia szmata.

mam ochote się naćpać afobamem, przecież moje zycie jest bez sensu.
całe życie jest bezsensu.
wyląduje w psychiatryku i będzie fajnie.
wiecie co bardzo fajnie wiedziec, ze rodzice się wstydza, w ogole to czuje to ze oni mną gardza....

timmy3

wlasnie chore jazdy i oczekiwania rodzicow nie jednego wpedzily w nerwice..bron sie przed tym nogami i rekoma..wiem ze to trudne ale miej rodzicow i ich opinie gdzies..oni nawet nie wiedza jaka szkode psychiczna ci wyrzadaja taka gadka...gwarantuje ci ze dazenie do uszczesliwiania rodzicow zamiast siebie to krok numer jeden do wariatkowa w ktorym tak bnardzo chcesz sie znalezc:)

olunia155

tak czuję, że oni mnie widzą ehkmm że tak powiem nie dorastam ich oczekiwaniom do pięt, nigdy mnie nie chwalili. . .
i w sumie to chyba najbardziej z tego wszystkiego boli.
cicho już się pogodziłam z tym, że moge nie zdać tej matmy.
trzeba było po prostu zaufac swojej intuicji...

timmy3

zaufac intuicji i nie isc na matme? Smile

przestan trzeba powalczyc troche..

olunia155

zaufac intuicji i trzeba było wybrać coś innego inny przedmiot niz matma, wahałam się...juz po fakcie ;p

tolken24

derealizacje mam juz tak długo tj. 17 miesiecy ze juz mam dosc to wszystko za duzo na mnie nie daje rady poprostu nie daje rady ten ból oczu mnie zabija ten teatr ten film ktory kreci sie z moich oczu nie wytzrymam miesiaca dluzej