Depersonalizacja

Panna Tulipanna

Witam serdecznie Smile

Postanowiłam podzielić się swoją historią i opisać ją pokrótce, traktując to jako pewną formę terapii i zbierania myśli.

Moja derealizacja pojawiła się mniej więcej rok temu, po intensywnym i stresującym okresie w pracy, po którym najprawdopodobniej pojawiło się uczucie odrealnienia. Początkowo identyfikowałam to jako nadmierne zmęczenie, jakbym nie była do końca wybudzona, a zmysły były uśpione. Próbowałam różnymi dziwacznymi metodami wrócić do "odczuwania", włącznie z testowaniem własnego progu bólu, ale nic to nie dawało, oprócz poczucia bezsilności.

Dopiero po roku zdecydowałam się na wizytę u psychiatry, a ostatecznym bodźcem było przejrzenie kilku historii na tym forum. Lekarka stwierdziła u mnie depresję i zapisała Lexapro. Byłam tym mocno zdziwiona, bo nie miałam żadnych typowych objawów depresji, jak totalna niemoc czy strach przed wychodzeniem z domu. Jestem jednak dosyć nerwowa, szczególnie na punkcie dźwięków (np. mlaskania, chrapania), które wręcz przyprawiają mnie o ciarki.

Leki biorę od dwóch tygodni i na razie nie widzę ich wpływ na drl, jednak mój nastrój jest zdecydowanie lepszy. Przeczytałam już chyba cały Internet ( Wink

) w poszukiwaniu porad, jak zwalczyć uczucie odrealnienia, ale niestety nie potrafię wypracować żadnego skutecznego mechanizmu walki z tym. Wiem, że drl blokuje bardzo często negatywne emocje, ale u mnie wyjątkowo skutecznie blokuje te pozytywne, co uniemożliwia cieszenie się życiem..

karji

Czesc! Mam derealizacje od 4 miesiecy. Jezeli moge spytac ile masz lat? W jaki sposob opisala bys stan w ktorym sie znajdujesz?;>

Panna Tulipanna

24 lata : )

Jeśli chodzi o objawy to podzieliłam je sobie na 2 części:

- uczucie odrealnienia, które można opisywać na dziesiątki sposobów i większość z opisywanych na tym forum dokładnie do mnie pasuje. To jest choćby bycie za szybą, w bańce mydlanej, postrzeganie wszystkiego dookoła jako dziwnego, płaskiego obrazu, zastanawianie się, czy to rzeczywistość czy dziwny sen itp itd.

- trudności z koncentracją, które są w dużej mierze związane z niekontrolowaną gonitwą myśli i chaosem w głowie. To tak, jakby moje myśli były pijane i jeśli się bardzo nie kontroluje, to zaczyna się mimowolna i bezsensowna plątanina zdań, wspomnień itp.

Rozumiem, że obecnie identyfikujesz swoje objawy ? : )

karji

Poprostu chcialem z ciekawosci sprawdzic co ci dolega jezeli mam ci pomoc :p

Panna Tulipanna

No, to chyba w dużej mierze kwestia autosugesti..

karji

Musisz uwiezyc w to ze wyzdrowiejesz. Tez to mam i nie wiadomo ile bedzie trwalo ale wiem ze wyjde z tego Wink

!

Panna Tulipanna

Nie wiem, czy zamiast do psychiatry nie lepiej chodzić do psychologa. Od psychiatry dostałam teraz Abilify (gł. na schizofrenie) i podświadomie czułam, że to będzie to, że ten lek mnie "uspójni", bo mam bardzo często niekontrolowaną gonitwe myśli, ale niestety na razie jeszcze czekam na efekty : )

Brał ktoś może ten lek?