Depersonalizacja

malyy_

Z Twojego postu wynika ze odliczasz tylko dni do tego lutego, moze tak samo bylo z ta pol roczna kuracja? Nakręciłas sie ze pol roku nie mniej nie wiecej :p , ale jak potrafisz myslec o przyszłości to chyba jest coraz lepiej bo ja zyje jakby jutra miało nie byc xD

bua18

malyy_

Doskonale Cie rozumiem, tez sie czulem tak jakbym mial mozgu, nie mial mysli itd. Jakbym sie dopiero co urodził, tak samo moje zachowania byly jakby wyuczone, czasem podczas ich wykonywania wpadła mi do glowy mysl "po co ja to robie? Moze nie chce tego robic ale to sie dzieje mimo mojej woli?" Bardzo dziwne uczucie:/. Mnie na szczęście depersonalizacja nie meczy mocno, moze troche, ale byly momenty takiej naprawde mocnej dp, bardzej meczy mnie derealizacja. Mimo ze stosunkowo krótko to mam to ja juz nie pamietam jak bylo kiedys, jak na byc normalnie, z dnia na dzien doświadczalem coraz to innych stanów, dlatego w krótkim czasie osiągnęłem to co niektórzy w dłuższym, po prostu nie pamietam jak ma byc, i teraz, dzisiaj kiedy czuje sie w miare ok, zastanawiam sie czy to tak ma byc? Czy nie tak, najbardziej boje sie chyba ze jestem chory psych, i ze mam schizofrenie bo nie umiem określić czy jest ok czy nie :/

Magda

MI W MAJU U MINA 4 LATA, WESOLO?

bua18

malyy_

Nie wyobrażam sobie tyle z tym zyc, sztuka polega na tym zeby to ignorować i nie dolewac oliwy ognia ale miec świadomość ze to jest,a nie przywyczaic sie. Ja np po prostu boje sie nie myslec o tym zeby w razie w nie miec takigo zawodu i szoku jak cos sie stanie, tyle ze sie nie stanie , dlatego walczę, a jest to trudne naprawde bo jak "opuszczam garde" to czuje sie duzo górzej, jednak to chyba jedyna droga, ja zaczęłem od wczoraj, pierwsze godz. sa najtrudniejsze

bua18

bua18 · Wysłany: Pią 0:00, 19 Mar 2010 Temat postu:

bua18

mysterious

Pozytywna wiadomość Smile

Gratulacje! Smile

Życzę Ci, żeby wszystko się ułożyło tak jak tego pragniesz Smile

bua18

malyy_

co się stało?

bua18

mysterious

Naprawdę mi przykro, zwłaszcza, że wiązałaś z tym pozytywne plany na przyszłość, ale cóż, życie stawia przed nami sytuacje i mimo wszystko trzeba je przeżyć, z samej nadziei, że kiedyś będzie lepiej...

Zaczęłaś psychoterapię? W poprzednim poście wspomniałaś, że od lipca zaczynasz?

Jakie plany i zmiany?

malyy_

współczuję naprawdę..., mam nadzieję , że się jakoś trzymasz?