Depersonalizacja

Caro-lena

Witam wszystkich.
Otóż zwracam się do was o pomoc z wielkim problemem który nie daje mi spokoju. Od kilku lat walczę z pewnymi myślami w mojej głowie. Polegają na tym iż, nie potrafie uwierzyć w życie, w rzeczywistość która mnie otacza, w to że wszystko przemija, że jestem zdrowa, chodzę, mam ręcę, nogi. Że sama sobą "steruję", decyduje, wszystko jest mi obce, gdy sobie to uświadamiam, że to wszystko dzieję się naprawdę, zaczynam czuć się źle, ogarnia mnie lęk, zaczynam się trząść, płakać, nie potrafie się opanować. Najgorzej jest wieczorami, zaczęłam się tym interesować dogłębniej dopiero niedawno bo zrozumiałam że to może być coś poważnego, wcześniej wmawiałam sobie że to normalne, że każdy się z tym spotyka, ale jednak nie.. znalazłam w internecie co nie co o derealizacji, ale nie umiem przypisać sobie sama "choroby". Do jakiego lekarza się udać? Psycholog? Psychiatra? Czy są na to leki? Czy wyzdrowieję? Czy to ma wpływ na koncentrację, naukę? Bo w momencie kiedy myśli się nasilały nie potrafię się skupić, ogarnia mnie ogromny stres, a wtedy nie mogę nic z siebie wydusić. Świadomość że coś ze mną jest nie tak, dobija mnie jeszcze bardziej.. Co robić?

Pozdrawiam!

Miszcz

Twoje objawy wyglądają na to, że masz derealizację. Warto poczytać o tym schorzeniu dogłębnie, co to jest i co je powoduje żeby się nie potrzebnie nakręcać.
Niestety łatwo z tego bajzlu wyjść nie jest choć to wszystko zależy...
Nie ma leków na DD, tylko na nerwicę, albo depresję bo któreś z tych powoduje u ciebie uczucie odrealnienia. Choć ich skuteczność jest hmm... wątpliwa, jednym pomagają leki innym nie. Tak czy siak warto próbować bo może akurat co nieco pomogą. Dostaniesz je jedynie od psychiatry i tu bym radził skierować swoje pierwsze kroki. Tylko warto znaleźć takiego co cię nie oleje bo z nimi jest różnie. Jak trafisz na dobrego to ci pomoże określić co jest twoim problemem. Do psychologa możesz iść na psychoterapie- ponoć skuteczna.

Warto też pamiętać, że wszystko co odczuwasz, i wszystkie objawy, które ma się podczas DD wynikają z poczucia lęku i strachu.

Magda

Mi ten opis bardzo przypomina okres, kiedy miałam depresję. Ciągle myslałam o tym, że to wszystko się dzieje a sensu w tym nie ma, czym jest świat, po co on jest a to, że nie ma na te pytania odpowiedzi tak strasznie mnie przerazało, że się telepałam i płakałam. Idź do lekarza.. derealizacja i depersonalizacja często towarzyszą depresji..