Depersonalizacja

maagda

mi tez proponowal jakies rozne terapie relaksacyjne ze np mam sobie pokolei wyobrazac kolory tęczy itp. ale na mnie to wogole nie działa

koksik

Jutro jade znów do psychologa bo nie wychodzi mi to relaksowanie.Miałem przez cały dzień myslec o czyms milym zeby sie relaksowac ale jakoś mi to nie wychodzi co chwile mysle o czym innym wogule nie potrafie sie skoncentrowac na czyms.Psycholog musi cos wymyslec może da mi jakieś leki bo już niedługo do szkoły a ja czuje sie fatalnie i nie wiem jak ja w tej szkole wytrzymam Sad

koksik

Kurcze okazalo sie ze nie bedzie go do konca wakacji!!!!! Sad

maagda

to idz odrazu jak sie pojawi, na poczatku roku jeszcze nie jest w szkole tak ciezko Wink

dasz rade

koksik

Byłem dzisiaj u psychologa i dostałem lek SEDAN i musze przyznac ze bardzo mi pomogł bo przed wyjsciem do szkoly czulem sie koszmarnie. Wzielem wtedy ten lek i odrazu poczulem sie lepiej doslownie w chwile po wzieciu.Teraz bede go mial zawsze w szkole przy sobie w razie ataku.Teraz zaczne cwiczyc tą relaksacje tak jak psycholog kazal zaczne biegac ,zajme sie jakimis zajeciami ,bede bral lek i mysle ze wyzdrowieje. Very Happy

maagda

Wierze w Ciebie Wink

koksik

cze!Dawno już tu nie pisałęm a dużo sie zmieniło.Derealizacja jest już tak słaba że nie przeszkadza w normalnym funkcjonowaniu,ale jeszcze ją odczuwam bezprzerwy.Dużo sie działo przez ten czas.Złapał mnie nowy objaw.Zawsze rano raz na jakiś czas nagle robiło mi się strasznie słabo nie mogłem nawet stac,ręce mialem zdrętwiałe zimne jak lud i byłem blady jak ściana.Byłem w szpitalu badania byly ok powiedzieli ze to nerwica.Nie moglem uwierzyc ze to od nerwicy i nie uwierzylem, a to mnie dalej lapalo i coraz silniej dopiero jak uwieżylem ze to od nerwicy to ataki zrobily sie znacznie slabsze i praktycznie mi nie utrudniają funkcjonowanie bo przechodzą po paru minutach i nawet nie robie sie juz blady a wczesniej przez 2 godziny mnie trzymalo i nie moglem nawet stac to byly najwieksze tortury jakie w zyciu przezylem.Derealizacja w tym czasie slabla bo nie myslalem juz tak o niej i nadal slabnie.Został tylko jeden objaw-zawroty głowy.Pojawiają się tylko gdy stoje na czyms lub chodze po czyms co się trzesie to później czuje jak pod nogami ziemia mi faluje jakbym dalej chodzil po tym czymś czuje sie jeszcze jakbym był pijany(coś podobnego do dd).Zrobilem wiele badan i lekarze powiedzieli ze to od nerwicy i wierze ze mają racje i to przejdzie.Podsumując to jest 10 razy lepiej niz kiedys.Derealizacja jest coraz slabsza i inne objawy tez zostają te zawroty glowy ale mysle ze dam sobie z tym rade Very Happy

grzesiek 123

To super! Życzę dużo zdrowia!

koksik

O dzienki!Już nie moge sie doczekac aż wróce do realnego świata pewnie dużo sie zmieniło hehe

Magda

mi ostatnio zmnienili leki, brałam Asentre i Rispolept a teraz biore Fluoksetyne i Zolaxe i czuje sie lepiej niz po tamtych lekach.. dopie\ro zaczna dzialac a ja juz iwdze poprawe , coraz czesciej mam przeswity normalnosci Wink

lolek

siemka..napisze w tym temacie bo tytuł tematu pasuje do pytania, które chcę zadać. Naprawdę u mnie jest jak na huśtawce, raz jest super by w następnym dniu wszystko się zjebało. Mam już emocje, nie męczą mnie głupie myśli egzystencjalne, i ogólnie jestem dosyć rześki. Tak to się już utrzymuje od ponad dwóch tygodni. Przez dwa tygodnie było super, wiem już teraz jak bardzo chce wrócić do życia bo czułem prawdziwość i jest ona naprawdę fajna. Już myślałem, że to koniec, nie mogłem sobie wyobrazić przez ten okres jak to możliwe, że myślałem o takich głupotach, że zajmowały mi one głowę i że bałem się ich, wówczas wydawały mi się te pytanie śmieszne. I właśnie, niedawno siedzę sobie na kompie i pomyślałem o tej sytuacji, zagłębiłem się w nią i doszedłem do takiego punktu, ze znowu zacząłem się bać, dostałem lęków, wmawiałem sobie, że jestem smutny, że mam najgorszy rodzaj nerwicy..na momencie poczułem wewnętrzne napięcie, które się utrzymywało kilka godzin a myśli w 100% nakierowane były na mój problem..nie dało rady się na niczym skupić. I wczoraj d/d jakby wróciła, wiem, że nie jest to to co było chociażby miesiąc temu ale boję się, że ponownie się wprowadze w ten stan i będę musiał robić kolejne męczące podejścia ku wolności. Czytałem, że wychodzenie może mieć charakter automatyczny, niezauwazalny ale takze etapowy tzn. okresy przeswitow beda sie systemacztycznie wydluzac aż staną sie codziennoscia. Bo takie cus jest jakby u mnie, kiedys to było kilka godzin, potem całe dnie, tydzień, a ostatnio własnie ponad 2tygodnie i znowu wróciło pomimo, że myślałem, że wyszedłem. Co sądzicie?

Kasia

Ja sądzę, że jesteś na dobrej drodzę ku zdrowiu...

Tak trzymaj i nie nakręcaj sam głupich myśli. I tak nic nie wymyslisz a tylko opóźnisz swoje dojście do zdrowia.

I pozdrawiam.... Smile