Depersonalizacja

pawelll93

Hej ! Ta wypowiedź nie ma większego znaczenia. Pisze ją ponieważ pomaga mi ona poczuć się lepiej. Mam już dość d/d(Wy zapewne także), nie wiem kiedy ona odejdzie. Za co tak cierpimy ? Przecież nikogo nie zabiliśmy ani nie popełniliśmy żadnego grzechu ;/. Życie jest nie sprawiedliwe. Ostatnio miałem sen że wyzdrowiałem z depersonalizacji. Była to najpiękniejsza chwila w moim życiu gdyż innych takich niesamowitych momentów nie pamiętam z przeszłości przez chorobę.Codziennie wchodzę na forum poszukując jakiejś recepty aby wrócić do dawnego ja, lecz jedyne co znajduje to opisy choroby,pesymistyczne poglądy oraz masę innych toksycznych informacji ;/. Czy My kiedykolwiek wrócimy do normalnego świata czy będziemy się z tym borykać do końca życia ? ;/

Po napisaniu tego posta czuje się lepiej. Nie musicie tracić czasu na jego czytanie bo to tylko moje wyżalenia. Traktuje to forum jako "przyjaciela", który pomaga mi przetrwać przy obecnym stanie. Wielkie podziękowania dla osoby, która założyła to forum, ponieważ ono bardzo podnosi mnie na duchu i pomaga przeżyć ten krytyczny stan.

Łukasz25

Żal i poczucie niesprawiedliwości dotyczy chyba każdego kto zetknął się z dd. Czasami trzeba się wyżalić tak jak ty tutaj ale pamiętaj że od żalenia nie wyzdrowiejesz i potem musisz się wziąć w garść(wiem że to banalnie brzmi ale tak trzeba i sam wiele razy musiałem i musze się podnosić w leczeniu dd i trzeba się z tym pogodzić)