Depersonalizacja

przejebane · Gość

ale to musi byc piekne uczucie powrot do rzeczywistosci cos wspanialego, cały czas sobie wyobrazam jak by to bylo gdyb w tej chwili to mnie oposcilo i stal bym sie znowu soba, jakie zycie w tedy zrobilo by sie piekne i fascynujace moglbym w tedy zrobic tysiace rzeczy i wecej, stal bym sie w jednej sekundzie zajebiscie szczesliwy i otworzyly by sie przedemna wrota do wspanialego zycia. To uczucie ktore tak powoli wynisza jest jak nicość. Wiele bym dał aby stać się znowu tą osobą z przed dwóch lat. Może to następny etap w moim życiu i tak musi być i już nigdy niebede taki jak kiedyś bo życie niestety niejest usłane różami. I prawda jest taka, jezeli raz sie wpadnie w jakies wieksze gowno to wydostanie z niego trwa jak wiecznosc. Moze kiedys worce do normalnosci narazie 1,3roku w stanie nierealnej rzeczywistoci. Ciągle myśle o tym wspanialym uczuciu jakmi go brak, to uczcie było by jak element do brakujacej układanki, jak słońce które w jednej chwili z nocy zrobiło by dzień, jak posiłek, który zaspokoił by głód. Jakie to códowne uczucie być sobą i móc robić wszystko całym sobą.

magda · Gość

jestem 1 raz na tym forum ..i tez wystepuje u mnie derealizacja i juz niewm co mam z tym zrobic?ja juz sie boje wychodzic z domu a jak ide to jest mi niedobrze salobi i wogole...hmm chilam tylko powiedziec ze mam silna nerwice i przy okzaji wpdalam w depresje..juz niewm co mam robic nie mam nadzieji na nic..a to uczucie jest poprostu strne....bylam raz u psychiatry i przepisal mi efectin er75 myslam ze umre po tym leku i dlatego tak strsznie sie boje psychotropow..ale nie mam juz sily na nic

Goska · Gość

Madziu, kolego,

ja wiem, ze to jest straszne i brakuje slow na opisanie w momencie najsilnijszych atakow. Ale pamietajcie, ze to zawsze mija. Derealizacja jest mechanizmem ochronnym i momencie wzmocnienia psychiki mija. Analizowanie, skupianie sie na niej jest nasza codzienna czynnoscia, ale niestety to ja tylko wzmacnia. Wiem, jak jest trudno, kiedy nawet zrobienie herbaty sprawia bol i jest katalizatorem tysiaca analiz, lekow, kwestionowania rzeczywistosci. Ale nalezy zawsze pamietac, ze to mija. Wiem, ze to trudne, ale sprobujcie wejsc w swoj lek (derealizacja jako jeden z symptomow 'nakreca' lek, bo sprawia, ze coraz bardziej sie boimy). Kiedy czujecie, ze 'to' przychodzi sprobujcie to jakby obserwowac z boku, jak film w kinie, jak przechodzace przez niebo chmury i pamietac, ze to na nic nie zrobi. Czekac 'spokojnie' i pytac siebie, co teraz. Bo zauwazcie, ze tego sie cholernie boimy, uciekamy od tego, ale przez to nadajemy temu moc. Bo obiektywnie, to nam nic nie moze zrobic. Fakty medyczne sa takie, ze: 1. nikt z nas nie zwariuje, 2. ten lek nas nie zabije.3. nie stracimy kontroli. Dlatego tak wazne jest nienakrecanie tej spirali lekiem, bo to jedynie pogarsza nasz stan. Ja trwalam w derealizacji ponad rok i pewnego dnia minelo. Ale to jest zawsze proces, dlatego jest tak trudno. Zanim nauczymy sie chodzic upadniemy wielokrtonie, ale fakty pomagaja nam kontrolowac to cholerstwo i przede wszystki nie bac sie. Wiem, ze to wymaga pracy i wytrwalosc, ale sprobujcie. Powoli, spokojnie. Nie nakrecjacie spirali leku. Wrecz jej powiedzcie: ok, i co teraz, co sie stanie..Nic.
Sciskam Was i zycze duzo odwagi i wytrwalosci. Pamietajcie. TO mija.

Gość

Ania1976

Hej,
Chcialam sprostowac wypowiedz Magdy: EFECTIN 75ER nie jest lekiem psychotropowym!!! To lek antylekowo/antydepresyjny. Obecnie biore go 6ty miesiac, wczesniej bralam przez 8 miesiecy.
Polecam. Efekty uboczne daje przez kilka pierwszych dni, ktore w zaden sposob Nam nie zagrazaja. Psychiatra powiedzial mi np., ze ten lek nie jest kardiotoksyczny, a ja sadzilam, ze destabilizuje u mnie prace serca.
75mg to srednia dawka, a nawet mala. Teraz zapisuje sie 150mg, w warunkach szpitalnych nawet 200-250mg.
Zgadzam sie wpelni z Gosia!!!

Pozdrawiam Was cieplo, choc juz zima Sad

((

Ania