Depersonalizacja

kolia

a jaki objaw u ciebie wystepuje najbardziej?

tolken24

kolia dzieki za komplement jestem w trakcie pisania autobiografii, pisze duzo bo mi poprostu to pomaga jesli niechcecie nie czytajcie tego nawet nie musicie komentować jesli nie chcecie ale mi to poprostu pomaga pisanie, mówienie o chorobie pytanie dlaczego? bo nie ma innego życia które mnie interesują, tematów na które mogłbym rozmawiac Kolia z tą ulicą mam identycznie dobrze ze ciało rzuca cień to wiem że istnieje i jestem w tym miejscu, poza tym dobrze ze mam nogi to jak na nie patrze idąc ulica to wiem ze istnieje

Łukasz25

tolken24

Łukasz ty chyba nie wiesz co mi dolega co przezywam i co już zrobiłem, zeby wrocic do zdrowia wiecej się nie da. Co jest nie tak w sposobie opisywania swoich objawów? uwierz mi ze chcialbym napisac ze juz jestem zdrowy i dac rady komus kto z tym walczy no ale tak nie jest życie mnie przerasta cierpię obwiniam się czesto płaczę Czy ja nawet nie mam prawa na tym forum sie wygadać?

Łukasz25

Potrafie uwierzyć przez co przeszedłeś i że dużo zrobiłeś żeby z tego wyjść. Nie pisze tobie że taki język opisywania swoich objawów jest szkodliwy po to żeby ci dowalić. Ze stanów lękowych bardzo ciężko jest wyjść i sam przez to przechodziłem, znam też bardzo wielu ludzi którzy przez to przechodzili i wiem że im bardziej człowiek skomplikuje to co mu dolega tym bardziej przerażające i niemożliwe do pokonania się to wydaje

tolken24

wiesz co diagnoza sama w sobie nic nie oznacza to tylko kilka słów jakas tam F albo kilka w moim przypadku ale od pod tymi słowami kryje sie dla pacjenta olbrzymie cierpienie wiem ze nie jestem sam z tym cierpieniem przechodziłem rózne objawy nerwicy i depresji ale to wszystko z czasem gdzies to wszystko odchodziło czasem samoistnie czasem leki pomagały ale od połtora roku czuje się naprawdę źle fatalnie czasem nie do zniesienia nie moge sobie podarowac tego wyjazdu nie mam co gdybac bo czasu nie cofne chcialbym napisac ze gdybym tam nie jechał nic by sie nie stało ale fakt jest faktem pojechalem przypaliło po alkoholu

Łukasz25

Diagnoza tak naprawdę nic nie znaczy bo teraz każdy kto ma lekki dołek mówi że ma depresje i to pojęcie się zdewaluowało. Mogę mówić że wiem jakie cierpienie przeżywasz bo sam przez to wszystko przechodziłem. Teraz mam nawrót depresji ale nie odczuwam silnie d/d może właśnie dlatego że nauczony doświadczeniem nie nakręcam się i nie opisuje cierpienia swojej duszy w taki kwiecisty sposób bo na takie coś przyjdzie czas jak już mi się polepszy. Pewnie czujesz się fatalnie ale opisywanie tego w ten sposób teraz kiedy nadal jesteś w depresji na pewno ci nie pomoże.

tolken24

łukasz ty jestes psychiatrą czy psychoterapeutą? piszesz ze masz depresje ale jakos po twoich postach nie widac tej twojej depresji. JESLI opisywanie tego w tak"kwiecisty" sposób nie pomaga to co mi pomoże bo widze ze jestes specjalista w tych sprawach

tolken24

co to diagnoz to tez sie troche znam jestem na 4 roku psychologii klinicznej i masz racje ze ludzie w małym dołu juz twierdza za maja depresje nawet na zajeciach o tym mowilismy o tym, nie zgadzam sie z tym, ze wiesz jakie cierienie przeżywam bo kazdy z nas jest inny i cierpienie też jest inne. Tez tak mialem na początku, ze mialem doswiadczenie z róznymi objawami m.in epizod derealizacji, rozne natręctwa i stany lękowe i tak też miałem nadzieje, ze i to sie skonczy no ale jak człowiek bierze, pierwszy, drugi, trzeci, 4 ,6 , lek stara sie jakos prztrwac ten jagorszy czas, chodzi na terapie indywidualne, grupowe i nic to nie daje a nadal czuje sie fatalne to chyba ma prawo tracic nadzieje? nie sądzisz? przez pierwsze pół roku sie tak nie obwiniałem ale pożniej zauważyłęm ze leczenie nic nie daje to co mi pozostało?

kolia

tolken co do wygadnia sie to tez tak mam musze o tym pisac mówić ,wyrzucać to z siebie ,tez juz próbowalam róznych sposobów ale to cholerstwo nie chce odejsc .czuje sie jak trup niewiem jak jescz funkcjonuje to wegetacja nie życię to piekło na ziemi żadnemu wrogowi tego nie życzę za co tak cierpimy ja nikomu krzywdy ie zrobiłam nigdy nie pilam nigdy nie palilam i mam cos takiego cierpie i nit nie uwierzy dopóki sam tego nie bedzie miał zal ze zycieucieka jestesmy jescze młodzi

Łukasz25

tolken24

kolia wiem trochę cie rozumiem nie wiem jakie jest twoje cierpienie ale wiem jakie jest moje to mnie najbardziej boli ze to cierpie JA i najgorsze jest to ze siebie obwiniam za chorobę ale z twoim ostatnim postem utozsamiam sie całkowicie miałem wszystko o czym marzyłem pracowałem na siebie latami nie paliłem(rzuciłem po 5 latach palenia) dzieki temu ze byłem w bardzo dobrej formie psychicznej ba byłem zdrowy albo leiej byłem w stanie wzrostu potraumatycznego, czyli lepiej korzystałem z życia po trudnych przejsciach rodzinnych i zdrowotnych, piłem raz na tydzien uwielbiałem imprezy kluby to było moje zycie, byłem na diecie zdrowo sie odzywiałem, chodziłem na siłownię, miałem wielu znajomych byłem szczescliwy jak nigdy, nie miałem zbyt wielu stresów poza leczonym skutecznie trądzikiem, kasy mi nie brakowało, studia jeden z lepszych studentów na roku, czekałem z niecierliwoscia na wyjazd na wakacje no i zrobiłem sobie wakacje których nie zapomne do konca zycia. W jakich okolicznosciach zachorowałas? silny stres? uzywki? czy tak po prostu bo tak sie zachciało twojej psychice?

kolia

hm moja nerwica ciągnie się latami w wieku 15 lat dostałam niokreślonego lęku mój organizm zareagował tak że chciał uciekać ale przeciez nie ucieknę przed samą sobą i tak się zaczęło lęki nocne ,potem zawalałam szkołe bo balam sie np że umrę na lekcji .potem jakoś to przechodziło a teraz znowu wróciło razem z dd i natręctwami .mam też uraz psychiczny z dzieciństwa ojciec nas zostawił jaj miałam 5 lat niewiem czemu do te pory sie obwiniam za niego i noszę w sobie wstyd za to co zrobił minowicie odebrał sobie życie i tak sie to zagniezdziło w mojej psychice