Depersonalizacja

MD<>MA

Witacje

, spróbuje wam opisać moją historię z derelką i jednocześnie z jej końcem.Mam 15 lat i pochodzę z Warszawy.Wszystko zaczeło się dokładnie 3 miesiące temu kiedy to już po raz 10 miałem styczność z maryśką. Ściągnełem zaledwie 3 buchy i tu zaczął się mój koszmar (Gdybym mógł cofnąć czas potrącił bym siebie przed paleniem). Wychodzę z klatki, idę przez ulicę ciesząć się początkowymi doznaniami jarania, było spoko gdy nagle zauważyłem że jakby widzę z góry i nic nie czuję to było okropne, zawroty głowy były przerażające, ale gorsze było patrzenie z innej perspektywy, niewiedziałem co ze sobą zrobić, byłem spanikowany, nie obchodziło mnie żę patrzą się na mnie jak na idiotę, szybko zkręciłem w róg ulicy do kolegi poprosić go o pomoc i towarzystwo. Otworzył mi drzwi do klatki i jakoś tam sobie poradziłem. Na początku było okropnie, bredziłem do niego żeby nigdy tego nie próbował itp, pokutowałem że nigdy tego nie wezmę i tak dalej, po 3 godzinach wszystko "tak jakby" mineło. Ostatnią rzeczą jaką pamiętam to jest to żę weszłem do klatki mojego domu i film się urwał, prawdopodobnie poszłem spać do domu. Następnego dnia dosłownie jak wiele osób tutaj czułem się jak w śnie, wszystko wydawało się w 2d.Złapała mnie ostra deprecha i myśli "co to jest, czemu się tak czuje" i kiedy to minie. Zapytałem się znajomego i powiedział że również to miał i żebym poczekał to przejdzie.To była tragedia, w szkole byłem wgl nie do rozmowy, nic mi się nie chciało i wydawało się że odebrało mi klimat, tzn wyjątkowo czujemy się w święta bożego narodzenia, czuć takie ciepło itp, a ja niestety nie czułem nic, jakby w innym świecie. Dobrze że znalazłem te forum i mam okazję zobaczyć ile osób zmagało się z tym syfem a ile jest w ciągłej walce.Miałem sporo myśli samobójczych i wmawiałem sobie że to nigdy nie minie, lecz się myliłem.Naliczyłem dosłownie 4 "Flashbacków" które objawiały się nagłymi zawrotami głowy i uczucia duszenia się i wiele innych.Wyobrażałem sobie że mój mózg chce złapać ręką realności, lecz bez skutku. Teraz po 3 miesiącach jestem zdrów, czuje się już normalnie i wiem że nigdy już nie zapalę.Człowiek się uczy na błędach, mam taką karę :]. Starałem się nie myśleć wgl o tym i z poświęcałem się pasji, szkole, znajomym i poprostu o tym zapomniałem. Trzymajcie się w pokonaniu tego g*wna. "I do codzienności z pogodnym ducha stanem !".

Babuch

No nieciekawa historia ci się przytrafiła ;/
Ale dziwie się że ludziom to przechodzi po 3 miesiącach od zapalenia trwaki ...
Też to mam po trawce i trzyma mnie juz 7 miesiąc ....
Mam nadzieje że niedługo przejdzie ...

Aure

Napisz dokładnie w jaki sposób zniknęła Ci derealka.
Czy przechodziła stopniowo, czy po prostu obudziłeś się pewnego dnia i bylo wszystko tak jak kiedyś bez uczucia odrealnienia ?

Nikon

Aure - mysle, ze to przechodzi bardzo wolno i stopniowo. A myslenie, kiedy to przejdzie, nie spowoduje tego.

Babuch

Nikon dokładnie tak to przechodzi stopniowo prawie niezauważalnie poprosty z dnia na dzień już wiesz że tego gówna nie ma Smile

i wtedy zaczynasz nowy etap w swoim życiu Smile

Ja właśnie też czekam na ten dzień w ktorym wszytko minie Smile

ale już mi mało brakuje Smile

Aure

Pozwólcie ze wypowie się autor tematu....

Nikon

Aure, nie musi się wypowiadać, bo rozmawiałem z wieloma osobami, które mają to za soba, jezeli chcesz, żebym dobrze Ci to wytłumaczył, to napisz na gadu. Myślę, że warto. Wszystko Ci objaśnie. WAŻNY KOMUNIKAT DLA WSZYSTKICH POSSRI ZNIKA Z FORUM, WIĘC NIE PISZCIE JUŻ DO NIEGO. MA JUŻ TO DAWNO ZA SOBĄ I CHCE SIĘ ZAJĄC ŻYCIEM Smile

Aure, 6060400